Wiązanki
19-05-2015
Tadeuszowi Kotarbińskiemu i Jego Uczniom
Ija Lazari Pawłowska w niekończących się
powrotach
przywoływała Profesora, który w zachwycie
nie bał się powtórzyć:
cieszę się, że mam Was –
którzy zaniosą ludziom dobro i mądrość,
pomogą odnaleźć smak tajemnicy,
wskażą konieczność mycia jaźni.
Otwieramy się na myśli:
Nie niszcz siebie, innych, świata –
to przecież twoje istnienie,
nie oddaj go nikomu;
Najpełniejsze zdumienie rzeczywistością:
po prostu się Jest,
mus – mowa duszy –
najważniejszą rzeczą.
Prawda naturalności sprzymierzeńcem –
mówi światło przyrody.
Paweł Kuszczyński